چکیده سخنرانی آقای دکتر احمدرضا شرافت بدین شرح است: آموزش مهندسی بر سه رکن اصلی استاد، دانشجو، و ابزار آموزش استوار است، و هدف آن، تربیت نیروهای متخصص و توانا در حوزههای مختلف مهندسی است. با گذشت زمان، ابزار های مورد استفاده برای رسیدن به این هدف، متناسب با فناوری های موجود، متحول و فراگیر شده، و کار مهندسان را تا حدود زیادی آسان کرده، بدون آنکه الزاما موجب درک عمیق تری از موضوع در دانشجویان شده باشد. به عنوان نمونه، امروزه استفاده از بسته های نرم افزاری برای انجام محاسبات و شبیه سازی، رایج، فراگیر، و اجتناب ناپذیر است؛ گرچه در بعضی موارد، این کار ممکن است موجب درک عمیق از موضوع، که لازمه خلاقیت و نوآوری برای مواجهه با چالش های جدی روز است نشود. رواج آموزش مجازی، و تشدید آن در دوران کرونا، موجب تحول در نقش استادان شده و حضور فیزیکی و تعامل رو در روی استادان و دانشجویان را کمرنگ و در بعضی موارد، منتفی کرده است. ورود سامانه های هوش مصنوعی مولد و محاورهای به صحنه، بی تردید ارکان سه گانه آموزش مهندسی را هم با فرصت های بی نظیر، و هم با چالش های جدی مواجه خواهد کرد. در یک بازه زمانی نه چندان طولانی، از یک سو، نیاز به استاد در شکل متعارف آن با توجه به امکان ارائه آموزش مهندسی، راهنمائی دانشجویان برای انجام پژوهش، و ارزیابی آنها توسط سامانه های مبتنی بر هوش مصنوعی، ممکن است منتفی شود؛ و از سوی دیگر، توانمندی های شگرف سامانه های مبتنی بر هوش مصنوعی برای انجام کارهای مهندسی، نیاز به دانش آموختگان زمینه های مهندسی را نیز تا حدود زیادی منتفی خواهد کرد. در کوتاه مدت نیز، بی تردید استفاده از سامانه های یادشده، گسترش چشمگیری خواهد داشت و اجتناب ناپذیر است. اکنون وقت آن است که با نگاهی واقع بینانه، هم از فرصتهای بی نظیری که این سامانه ها به همراه خود خواهند آورد برای تعالی آموزش مهندسی و قراردادن آن در مسیر سودمندتر برای جامعه استفاده کرد، و هم برای مواجهه با چالش های جدی فرارو که به پاره ای از آنها در بالا اشاره شد به تدوین راهکار و برنامه ریزی پرداخت. جهت دریافت فایل pdf سخنرانی ایشان اینجا کلیک کنید.