به گزارش روابط عمومی فرهنگستان علوم در این مراسم که 4 مهر 1403 در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد، دکتر اعوانی بیان کرد: ایرانیان همواره به داشتن حکمت معروف بودند، غربی ها همواره ایرانیان را در حکمت ستودند، جندی شاپور اولین دانشگاه بینالمللی در دنیا بود و کسانی که بیت الحکمه را تاسیس کردند همه از جندی شاپور بودند. وی با بیان اینکه اگر کتابهای زردشتی را بخوانید همه حکمت است، افزود: با این وجود امروز اکثرا این کتاب از جنبه زبان پهلوی مورد توجه واقع می شوند در حالی که وجوه مختلف حکمت الهی را مطرح میکنند. اعوانی ادامه داد: وقتی از بزرگانمان صحبت میکنیم آنها در واقع کسانی هستند که حافظ این فرهنگاند، حکمت حیاتی گسترده در ایران داشت. از ابن سینا و سهروردی تا همین امروز در کشورهای دیگر چیزی به اسم حکمت نداریم بلکه اصول عقاید داریم، با این وجود مراکز فلسفه همواره از مراکز مهم حکومت بودند؛ اول در خراسان، بعد تبریز، بعد اصفهان، سپس شیراز و ...، اما آخرین مکتب در تهران بود و در نهایت تهران به شهر هزار حکیم معروف می شود. این استاد فلسفه گفت: از جمله ویژگی های تهران در آن دوران این بود که در آن دانشگاه علوم جدید تدریس میشد، باید توجه کنیم که ما در ایران بزرگانی داشتیم که در دنیا بی نظیر هستند. در مورد فلاسفه نیز همین طور است. در مورد ابن سینا چنان که باید کار نشده است. آیت الله محقق داماد و دینانی ادامهدهنده فرهنگ ملاصدرا و فقهای بزرگ بودند و هستند. وی با اشاره به اینکه از خصوصیات فرهنگ ما بین علوم نقلی و عقلی است، تاکید کرد: اساسا دگماتیسم فلسفی از دگماتیسم دینی بدتر است. چنین چیزی در عالم اسلام اتفاق نیفتاده چون حکمت همیشه، ملتزم به حقیقت است، اینگونه نیست که کسی دنبال اسم خودش یک ایسم بگذارد. مثلا بگوید دکارتیسم و کانتیسم؛ استادان ما در زمان ما بزرگ ترین نمایندگان حکمت هستند و خصوصیاتی دارند که امروز مورد نیاز است؛ هر دو این اساتید یعنی دکتر دینانی و محقق داماد از اساتیدی هستند که از حوزه و دانشگاه بهره بردند. اعوانی ادامه داد: این دو استاد بزرگوار اهل گفت وگو و پرسش هستند، از سوی دیگر موفقیت دیگر آنها به تربیت دانشجو باز می گردد.