به گزارش روابط عمومی و اطلاعرسانی فرهنگستان علوم، دکتر مریم سیف نراقى و دکتر عزت الله نادرى در توجیه فراهم اوردن کتاب "سیر زندگى"، مىنویسند: در این مجلد ما به توضیح "نادانى و ناتوانى تا درک نادانى وناتوانى" خویش مبادرت نمودهایم و تلاش شده است تا حد ممکن به اختصار، اما رسا چگونگى رشد خویش (از تولد تا سالمندى) را گزارش کنیم. آنان اذعان دارند که این امر هم سهل بود هم ممتنع؛ سهل از آن جهت که ظاهراً دادهها و استنادات آنها همگى موجود بود و خودشان گواه آنها هستند. اما، نگارش آنرا ممتنع مىدانند، زیرا یادآورى بلنداى سالهاى گذشته وکوتاهى راه پیش رو سبب آزارشان بوده است. لذا به دلیل موخر، نوشتن این اثر به تعویق مىافتاد و خود این مقوله نیز رنجى مضاعف بود. با اینکه کمتر از یک ماه از نشر این اثر مىگذرد، اندیشمندان بسیارى نسبت به آن واکنش نشان دادهاند و همگى اقرار دارند که رمزگشایى از موفقیت این زوج علمى پایدار، نافذ و شجاع، ضرورى بود. این اثر به سادگى حاوى نکات آموزشى و تربیتى بسیارى است که هر بار مطالعه آن امید و امیدوارى را نوید مىدهد. در ادامه یکى از دلنوشتههاى (به تعبیر نادرى-سیف نراقى) همدرسان را از نظر مى گذرانید؛ دلنوشتهای از مریدان مکتب اساتید بزرگوار پروفسور دکتر نادری و سرکار خانم دکتر سیف نراقی در باب کتاب"سیر زندگی" بعضی تجربهها آن قدر ژرفاند که اگر گفته نشوند، تاریخ بیصدا، آنها را از یاد خواهد برد. در روزگاری که شتاب زمانه، فرصت تامل را میرباید و نسلها با شتاب از کنار هم عبور میکنند،ایستادن ، بازنگری و روایتگری گذشته، خود نوعی شجاعت است. شجاعتی که استادان فرهیختهام، این زوج اهل اندیشه وقلم ،به آن دست یازیدهاند. استادانی که نه باصدا بلکه با حضورشان حرف میزنند؛نه با تکرار بلکه با تداومشان آموزش میدهند. کتابی که پیش روی شماست، صرفا شرح زندگی نیست؛ گشودن درختی است که ریشههایش در سالهای دور دوانده شده و شاخههایش امروز به ما رسیده است. این کتاب ارزشمند، بیان خاطراتی از زندگی نیست، بلکه بازتابی از زیستن در مسیر علم، تامل و نوشتن است. آنها سالها اندیشیدهاند، آموختهاند و نگاشتهاند. نه با هیاهو بلکه با تداوم و فروتنی. اکنون که تصمیم گرفتهاند روایت زندگیشان را بنویسند، بیتردید گامی بزرگ در جهت ثبت و انتقال یک میراث فکری و انسانی برداشتهاند. به عنوان یکی از شاگردان این بزرگواران با افتخار و احترام این اقدام را ارج مینهم. باشد که این کتاب همچون چراغی در مسیر آیندگان بدرخشد و یادآور باشد که "زیستن اندیشمندانه، خود برترین آموزش است". کلمه کلمه این کتاب را بارها بخوانیم و یادمان باشد؛ گاهی زندگی درسکوت کلاسها، ناگفتهها و در حاشیه کتابها نوشته میشود. با سپاس و فروتنی بهرام اکبرپور گنجه دانش آموخته دوره دکتری برنامهریزی درسی در محضر اساتید بزرگوار