به گزارش روابط عمومی و اطلاعرسانی فرهنگستان علوم، این نشست که با همکاری گروه مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم برگزار شد، با هدف توسعه نظریههای علمی و بازاندیشی مبانی معرفتشناختی تاریخ علم، با تأکید بر سنت علمی ایرانی–اسلامی و پیوند آن با علم معاصر و ارتقای سطح توسعه علمی کشور طراحی شده و قرار است در قالب سلسله برنامههای علمی ادامه یابد. در این نشست که با حضور دکتر شمس اردکانی دبیر فرهنگستان علوم و جمعی از متخصصان، پژوهشگران و دانشجویان بهصورت حضوری و برخط برگزار شد، دکتر اعوانی با تأکید بر مبادی فراموششده «نفس» در دنیای امروز، بازشناسی تاریخی این مفهوم را ضرورتی اساسی دانست و اظهار داشت: «بازشناسی مفاهیمی مانند نفس در دنیای امروزی، هم برای اخلاق، هم برای دستیابی به سعادت بشری و هم در تمامی حوزههای فلسفی از اهمیت ویژهای برخوردار است.» دکتر غلامرضا اعوانی در ادامه سخنان خود با تأکید بر شناسایی دقیق و چندجانبه حقیقت نفس و ارتباط آن با حکمت و علم، افزود: «در این سلسله نشستهای علم النفس، بررسی مفهومِ نفس از دیدگاه حکمت مورد توجه ماست. لذا در ابتدا چند معنی از حکمت و ارتباط آنها با نفس را بیان میکنم. توجه کنید که ما در دنیای امروز فلسفه داریم، اما این فلسفه، حکمت نیست. از سوی دیگر دنیای امروز، دنیای علم است و علم امروز، جهانی شده و مستقل است و با حکمت هیچ ارتباطی ندارد و در تمام دانشگاهها در حال تدریس و بررسی است. برای حدود چندین هزار سال، حکمت جایگاهی شبیه به علم امروزی را داشته است و ایران به گفته محققان یونانی برای چند صد سال، سرآمد آن بوده است.» دکتر اعوانی سپس با تشریح وجوه مختلف حکمت و نفس، سه تعریف از حکمت ارائه داد: «اول، تعریف فلاسفه از حکمت است که به معنای علم به حقیقت اشیا و بحث در حقیقت آنهاست. تعریف دیگر حکمت، استکمال نفس انسانی است و تعریف سوم، تعریف افلاطون از حکمت است که مورد قبول فلاسفه اسلامی مانند ملاصدرا و سهروردی قرار گرفت. سپس سهروردی این تعریف افلاطون از حکمت را وارد دنیای اسلام کرد. به عبارتی در اسلام، حکمت به معنای الهی شدن نفس انسان است. اما در علوم امروزی، نفس معنای روانشناسی پیدا کرده است و لذا برخی از حکما، حکمت را به خودشناسی تعبیر کردهاند.»